AGONES Capitolini

AGONES Capitolini

a Domitiano Imperatore primum instituti sunt, die 22. eius et Sergii Cornelii Dolabellae Consulatu, exemplô ludorum Olympicorum. Celebrabantur proin similiter quintô semper annô, certabantque in iis omne genus Artificum. In illis et Statius Post incredibilem totius urbis exspectationem, tandem Thebaidem suam recitavit: Sed coronam non impetravit. Unde Iuvenal. Sat. 7. v. 86.

---- ---- Sed cum fregit sub sellia versu,

Esurit, intactam Paridi nisi vendat Agaven.

Hunc agonem cavesis confundas cum agone Albano, ab eodem Imperatore instituto. Nobilior enim Capitolinus, adeo ut Romae non per lustra, ficut antea magnum annum, ut vocabant, sed per Capitolinos agonas supputarent: quod usque ad tempora sua obtinuisse, memorat Capitolin. in Maximo et Balbino c. 14. Ceterum semper agon ipse Romae mansit, ut in eo poetae, Rherores aliique ab ipso Imperatore coronam capesserent: Unde forte laurearorum Poetarum mos manavit. Donabantur autem, qui in agonibus Capitolinis vicerant, coronâ et ramô lemniscatis aut torque in volutis: Secundorum vero coronae et palmae sine lemniscis erant: ut ex Ausonio Ep. 20. v. 5. liquet,

Et que iamdudum tibi pahna Poetica pollet,

Lenmisco ornata est, quô mea palma caret.

Sed et distinguendi sunt Agones hi tum a ludis Capitolinis, qui, annitente Camillô, in honorem Iovis Capitolini, pro Capitolio a Gallorum furore servato, a Senatu Romano mstiruti leguntur apud Liv. l. 5. c. 31. tum a ludis Quinquennalibus, quos Augustus instituit, in memoriam victi apub Actium Anronii, qui proin Actiaci quoque appellati sunt, vide Thom. Dempster. Antiqq. Rom. l. 5. c. 18. etc.